Jesień przyjechała do lasu o świcie...

Organizatorzy zbudowali sekretariat pod czujnym okiem Jesieni

Sekretariat gotowy!

... jescze tylko pozawieszać bannery i gotowe!

Uczestnicy licznie przybyli na start mimo zawirowań z dojazdem

Uczestnicy licznie przybyli na start mimo zawirowań z dojazdem

A tymczasem w lesie zaczynały się zawody paintball'owe ;)

Sekretariat pracował!

Zanim jednak ruszyliśmy na trasy należało wszystkich oficjalnie przywitać i...

... wręczono medale dla zwycięzców Akademickich Mistrzostw Mazowsza za rok 2010/2011.

No i rozpoczęła się odprawa (Trasa TU1)

No i rozpoczęła się odprawa (Trasa TZ1)

Odprawa na trasę TZ1

Na trasie TZ1 mapy wisiały w lesie. Czy kompas działa w pionie???

Słynne "Miejsce jak z horroru". Ktoś tu mieszkał.

Słynne "Miejsce jak z horroru" - ale potem chyba umarł, bo był tam też grób. Nie wiadomo czyj.

Słynne "Miejsce jak z horroru" - na szczęście był i lampion:) Uff...

A las pięknie witał Jesień tego roku...

Jesień, jesień...

Jesień, jesień...

Jesień, jesień...

Lampiony samotne czekały w lesie na uczestników. Nie wszystkie miały swoich towarzyszy na sąsiednich drzewach...

Słynny mech torfowiec;) A nie jakaś-tam rzęsa wodna!

No i już! Nerwowy powrót na półmetek. Czy zmieścimy się w czasie?

Oczywiście chodziło o ten numer na trasie TZ1. Numer wywietrznika schronu podziemnego.

Na półmetku. Kawka, herbatka, kiełbaska, chlebek i dodatki:)

Na półmetku nie zabrakło też gitary!

Grill dymił aż miło! Ale gdzie są kiełbaski!???

Na półmetku. To coś to TEODOLIT proszę państwa! Służy do pomiaru kąta poziomego i pionowego. Ten instrument to zabytek, wyprodukowany w PZO Warszawa w latach 50.

No i ruszyła odprawa na etap drugi - z maski naszej odświeżonej błękitnej strzały na obydwa etapy. Oczywiście pod czujnym okiem Jesieni.

Trasa TZ2 lekko zszokowała startujących. Na szczęście tylko na początku. Trzeba było sobie najpierw narysować wszystkie PK - za pomocą obliczeń (dopuszczalny był kalkulator), kątomierza, linijki, ołówka... a dopiero potem w drogę! Precyzja pracy kameralnej odpłacała dobymi wynikami w terenie;)

oj liczyli, mierzyli, kreślili...

...a wszystko pod czujnym okiem Jesieni

Ostatni uczestnicy wyruszają na drugi etap do lasu. Jest czas na kawkę i pogaduchy:)

No i zrobiło się spokojniej.

Taaaaaaak..... XVI Jesień Idzie przeszła do historii. Jesień pięknie wkroczyła w Nieporęckie Lasy dając nam wiele okazji do radości! Uczestnicy dopisali i stworzyli wspaniałą atmosferę, za którą my - organizatorzy - serdecznie dziękujemy! Organizacja kolejnego rajdu Maćka Ostrowskiego dla Was to była ciężka, ale wielce satysfakcjonująca praca. Polecamy się na przyszłość!

No i jeszcze jedno. Jesień po rajdzie pojechała na imprezkę i aż nabrała kolorów. Kierownik natomiast przeziębił się na 7 dni L4, bo na rajdzie chodził bez czapki (czapkę za ładne oczy dostała nasza Jesień). No ale nie ma tego złego, jak to mówią - bo dzięki dodatkowym wolnym dniom protokół z wynikami wcześniej ujrzał światło dzienne:) Do zobaczenia za rok!