XXXIX Złaz wiosenny Politechniki Warszawskiej
Puszcza Biała 2003

W Dniach 12-13 IV 2003 odbył się 39 Rajd PUSZCZA BIAŁA
Zorganizowany został tradycyjnie przez Koło PTTK nr 1 przy Politechnice Warszawskiej.

Kierownikiem rajdu został Marcin Wojciechowski, a skarbnikiem Ryszard Wilk.

Rajd miał zakończenie w Szkole Podstawowej w Wólce Grochowej na północ od Długosiodła. Udało się tego roku załatwić nocleg w cenie zaledwie 5 zł od osoby.
Odbyły się następujące trasy:

• Kursowa wyruszyła ze stacji Dalekiego Tartak PKP prowadzona przez kursantów OT pod czujnym nadzorem Marcina Kędziorka wybranego na kierownika trasy i niezastąpionego Bogdana Ziółkowskiego. Pierwszy odcinek trasy do Gajówki Bagienko prowadziła Ania. Leśne ścieżki były jeszcze pokryte śniegiem, a gdzieniegdzie nawet i wodą. Ominęła urocze bagienko znajdujące się nieopodal gajówki. W tym miejscu miał miejsce postój i szansa na spotkanie trzeciego stopnia ze znajdującą się na terenie Puszczy Białej zwierzyną, a dokładniej z mrówkami, które same się znalazły i miały wielką chęć przyłączenia się do piknikowego stołu. Następnie wyruszyliśmy przez las w kierunku Dębienicy, podziwiając przy tym piękno otaczającej nas przyrody. Warunki pogodowe
  bardzo sprzyjały wędrówce - robiło się coraz ładniej i cieplej. Udało się je obejrzeć dwa przelatujące żurawie dzięki Karolinie, która wspaniałomyślnie wydłużyła swoją trasę. Uczestnicy trafili do Starej Pecyny, gdzie postanowiono zrezygnować z odwiedzania leśniczówki ponieważ trasa dała się we znaki niektórym uczestnikom. I tak wylądowała grupa OT w szkole w Wólce Grochowej.

• WFistów prowadzona przez Franciszka Świderskiego. Była to najliczniejsza trasa przebiegająca przez malownicze pola, łąki i wioski w kierunku Narwi. Nad rzeką odbył się dłuższy postój połączony ze śpiewaniem i podziwianiem widoków.

  

  Kilkakrotnie mijaliśmy chałupy i stodoły kryte strzechą, a na horyzoncie żerowały bociany.

  Następnie po przebyciu kilku wiosek, marszu wzdłuż strumienia i przejściu przez las trasa zakończyła bieg w Wólce Grochowej jako pierwsza (nie licząc trasy kierowniczej).

• Trasa dla Leniuchów prowadzona przez Monikę Pawelec z Przyjm koło Ostrowi. Była to jedyna trasa na którą dojeżdżało się autobusem PKS a zbierało o 9:40. Na wszystkie pozostałe trasy dojeżdżaliśmy koleją o 8 rano być może po raz ostatni w świetle planów redukcji połączeń na PKP. Trasa ta przecięła puszczę w poprzek biegnąc przez las na długości 20 km.
• Trasa Stykowa była dla wytrwałych. Poprowadził ją słynny z ambitnych przejść Piotr Buciak. Wystartowała na stacji PKP w Leszczydole i dotarła do celu po przebyciu ponad 35 km. Towarzyszyła uczestnikom podczas nielicznych odpoczynków zawsze wierna i miło grająca gitara Darka.
• Trasa kolarska Hałaburdy prowadzona przez Konrada......... liczyła zaledwie dwie osoby. Wyruszyła z Łochowa i miała długość nieco ponad 70 km. Połączona była ze zwiedzeniem Broku nad Bugiem i obiadem w lokalnym zajeździe.
• Trasa kierownicza – z Wyszkowa Marcin i Bartek pojechali rowerami do szkoły w celu załatwienia formalności i przygotowania organizacyjnego zakończenia rajdu
  odcinek1: Międzylesie - Rembertów PKP, odcinek 2: Wyszków PKP - Pulwy - Przetycz PKP - Długosiodło - leśniczówka Pecyna - Wólka Grochowa.
  A z powrotem: odcinek.1: Wólka Grochowa - Długosiodło - Przetycz PKP - Zygmuntowo Mazowieckie PKP, odcinek 2 :Warszawa Wileńska - Międzylesie.

Na miejscu zastaliśmy bardzo gościnną szkołę z zielonym boiskiem i miejscem na ognisko.

W szkole zrobiło się dosyć gwarno po zebraniu się siedemdziesięciu paru uczestników. Na co dzień liczy ona zaledwie 60 uczniów. Była dostępna kuchnia, toaleta z ciepłą wodą i obszerny korytarz do przebierania. Bez trudu zmieściły się na nim rowery. Spanie odbywało się w pięciu salach lekcyjnych. Po chwilowym odpoczynku jak zdążyły się zejść lub zjechać wszystkie trasy rozpoczęło się ognisko na boisku szkolnym. Po przybyciu pierwszych tras udaliśmy się po drzewo na ognisko około 400m. Udało się przynieść za dużo gałęzi i następnego dnia było, co odnosić. Wspólne ognisko trwało krótko z powodu chłodnego wieczora. Od ognia buchało ciepłym żarem, a po plecach zimnym wiatrem. Franek podgrzewał atmosferę skeczami i muzyką, ale pomimo to większość uczestników po upieczeniu kiełbasek udała się do szkoły. Została garstka wytrwałych turystów, którzy w cieple ogniska spędzili wieczór do północy. Niestety chłodny wietrzny wieczór zapędził większość uczestników szybko do szkoły, a garstka wytrwałych tradycyjnie spędzała czas tak:

W tym czasie Styki powoli rozśpiewywały się w ciepłym budynku. Po północy zostały zorganizowane oficjalne nocne śpiewanki, które zintegrowały większość uczestników za wyjątkiem niezbyt licznych śpiących. Pomiędzy turystycznymi pieśniami przewijały się bajeczki Franka i pieśni studenckie.
W jednej z sal był obszerny dywan, który umilił prawie całonocne śpiewanki.

W innej sali znaleźliśmy wspaniałą palmę rodem z Kurpiów Zielonych.

Po trzeciej część imprezowiczów się wykruszyła, a śpiewanki trwały jeszcze kilka godzin. Rano część uczestników wyruszyła na pociąg o ósmej. Pozostali smacznie jeszcze spali. Około dziewiątej rozpoczęły się śniadania w grupach, porządkowanie pomieszczeń a o 10 opuściliśmy gościnną szkołę.

Opcji powrotu było kilka:

Kilometrowy marsz do stacji PKP Prabuty Góry i pociągiem do tłuszcza. Wybierany przez pośpieszanych innymi zajęciami turystów.

Czterokilometrowy marsz do Długosiodła minął bardzo szybko. Następnie uczestniczyliśmy we Mszy Świętej z okazji Niedzieli Palmowej wzbudzając większe zainteresowanie od palemek wśród miejscowych parafian. W tej części Kurpii niestety nie było dwudziesto-metrowych palem, więc niektórym z nas pozostał lekki niedosyt. Była też możliwość zrobienia drobnych zakupów. udaliśmy się w dalszą drogę przez Chorchosy i Folwark. Niestety ze względu na zbyt duże przywiązanie kursantów do mapy (1:100000), część drogi pokonaliśmy asfaltem. Następnie idąc przez Zygmuntowo Mazowieckie w stronę Sieczych, mieliśmy okazję obejrzeć miejscowe wydmy. w Sieczychach dołączyli do nas bardzo młodzi, miejscowi adepci turystyki. Pałali oni olbrzymią
chęcią przekazania nam pewnych treści łączących w sobie przedszkolne pojmowanie świata i czystą złośliwość. W ich towarzystwie wędrowano przez Zagórze aż do lasu. Trasa dobiegła końcu na stacji PKP w Dalekie Tartak.
W sumie trasa kursu OT na rajdzie w ciągu dwóch dni pokonała 45 km.

Była też opcja powrotu autobusem PKS z Długosiodła, lub spacer 3 km do Przetyczy, zakupienie tekturowych biletów starego typu i podróż pociągiem w stronę Warszawy.

Więcej możecie się dowiedzieć od uczestników Złazu Wiosennego, ja dodam tylko tyle, że koniecznie musicie to zobaczyć za rok ZAPRASZAMY na 40!!! Jubileuszowy Złaz Wiosenny, ale gdzie – niech na razie pozostanie naszą słodką tajemnicą.

Rajd Puszcza Biała jest organizowany przez Koło PTTK nr1 przy PW nieprzerwanie od 1965 roku. Pierwszym kierował Tadeusz Kucharski, a liczył on 280 uczestników. Największe rajdy odbyły się w latach 1970 i 1971 i liczyły ponad 1100 uczestników.
Mamy przyjemność organizować już 39 Rajd Puszcza Biała nazywany również Złazem Wiosennym. Impreza ta odbywa się zawsze wiosną w kwietniu na terenie przepięknej Puszczy Białej.
W tych terenach zamieszkiwanych przez Kurpiów Białych można zobaczyć jeszcze gdzieniegdzie ich ślady. Są wspaniałe lasy rzadko odwiedzane przez turystów.
Można dojechać na miejsce linią kolejową z Tłuszcza do Ostrołęki, lub korzystając z dość rzadkiej sieci dróg. Niestety coraz rzadziej spotyka się tradycyjną drewnianą zabudowę.

Rajd ten gromadzi osoby uprawiające turystykę wszelaką. Jest kilka tras pieszych i rowerowych przebiegających przez te zielone tereny. Można zwiedzić unikalne Pulwy (rozległe podmokłe łąki o powierzchni 60 km²) powstałe na dawnych terenach zalewowych Narwi. Występuje duże bogactwo form przyrodniczych i stosunkowo mała gęstość zaludnienia. Lasy w przeważającej części składają się z borów sosnowych, jest kilka stanowisk modrzewia polskiego, występują również podmokłe łąki i lasy. Często spotykamy po drodze bociana. Są to tereny, w których toczyły się zacięte walki w czasie II Wojny Światowej. Działał tu silny ruch oporu, w lasach ukrywali się partyzanci. W tych terenach można było wykorzystać naturalne umocnienia w postaci dwóch głębokich rzek, bagien i lasów. Znajdą się pamiątki z czasów Powstania Listopadowego, kiedy to wojska wycofywały się do Ostrołęki przez miejscowość Długosiodło gdzie 16 maja 1831 roku stoczono bitwę. Są ślady z Powstania Styczniowego i wielu innych wojen.

Cykliczny Rajd Puszcza Biała jest zwykle dwudniowy, z noclegiem w szkole, połączonym z wesołymi śpiewankami przy wieczornym ognisku.