Kim jest Organizator Turystyki PTTK?

W skrócie Organizator Turystyki PTTK to taki ludzik który zna się na turystyce, umie bezpiecznie i ciekawie prowadzić grupę, ma wiedze wystarczającą, by fajowo opowiedzieć o napotkanym zabytku czy innym obiekcie. Ma też umiejętności które pozwalają mu wyjść z sytuacji kryzysowych, takich jak wypadek w górach. Umie też rozpalić ognisko na śniegu, czy podczas deszczu i ugotować na nim pyszny obiad z deserem dla 15 osób. Przede wszystkim czerpie ogromna radoche z uprawiania turystyki, dużo zwiedził i posiadaną wiedzą dzieli się z innymi.

Jak wygląda kurs OT?

Kurs składa się z części teoretycznej i praktycznej. Teoria to wykłady – m.in. terenoznawstwo – czyli jak się nie zgubić,
architektura,ochrona przyrody – otwieraja oczy na to,
co jest dookoła, pierwsza pomoc – jak postepować w razie
wypadku na wyjeździe...
Zobacz, jak wyglądał zeszłoroczny harmonogram zajęć kursowych!

Obecność na owych zajęciach nie jest obowiązkowa, ale polecamy na nie chodzić. Po prostu są ciekawe.
Prowadzą je bardzo doświadczeni weterani i nie weterani turytyki o ogromnej wiedzy. Często są to wykładowcy innych uczelni.
O sporej wartości wykładów świadczy fakt, ze także ludzie nie uczestniczący w kursie przychodzą na nie w charakterze wolnego sluchacza. Na wykłady może wpaść więc każdy.
Warto podkreślić, ze kursy prowadzone przez nasz oddział uważane są przez wielu za najlepsze w Polsce. Oprócz wykładów dostepne są skrypty zwiazne z tematami wykladów ( i nie tylko) , które dopełniaja wiedzę teoretyczną. Przykładowe skrytpy.

A teraz praktyka. To chyba ulubiona cześć kursu. Praktyka to wyjazdy, wycieczki, imprezy na orientacje itp. Wycieczki kursowe wyglądają następująco: bierzesz kompas, dostajesz xerówke mapy, zaznaczony punkt docelowy, no i … prowadź grupę którędy dusza zapragnie, byle byś na sensowną porę, w miarę bezpiecznie ludków doprowadził. Zmiany wśród prowadzących zależą od ilości samych kursantów na wypadzie oraz od długości trasy. Latem jest to przeważnie jest to ok. 20-30 km dziennie.

Oczywiście prócz kursantów oraz „ludzi z zewnatrz” idą też starsi koledzy, OT-owcy z zeszłych lat, którzy podpowiedzą, pomogą. Wraz z trwaniem kursu pojawiają się nowe wyzwania. Potem sam już układasz trasę, sam opowiadasz o ciekawych zabytkach i miejscach napotkanych po drodze. Trasy mogą być piesze, rowerowe i… pontonowe.
Jeśli nabrałeś już wprawy na krótkich wycieczkach 1-2 dniowych pora na dłuższy wyjazd zimowy w góry.

Na powyższy wypad jadą kursanci, przewodnik oraz wąska grupa znajomych z koła. Tutaj masz troszkę więcej roboty.
Każdy z kursantów odpowiada za pewien element wyjazdu. Np. transport, pożywienie itp. Przeważnie grupę prowadzisz przez cały dzień. Od Ciebie zależy kiedy jemy, kiedy odpoczywamy, którędy idziemy.
Oczywiście nie jest to egzamin, wiec kolega przewodnik zawsze podpowie i poradzi.

Ten wyjazd ma nauczyć i pokazać, ze można poruszać się po nieprzetartych szlakach, że da się rozpalić ognisko na śniegu, że herbata z roztopionego śniegu jest bardzo smaczna. Wszelkie wyjazdy kołowe nie są nastawione na masochizm kondycyjny, wiec bez obaw, każdy da rade przejść odcinek dzienny. Wieczorem zawsze będzie czas na posiedzenie z gitarą przy ognisku, przy szklaneczce ciepłego naparu.

Turystyka to przyjemność, nie zapominamy o jej głównym celu.
W międzyczasie pójdziesz jeszcze na kilka innych krótszych imprez, zaliczysz wycieczkę architektoniczną po Warszawie, prowadzona przez przewodnika z uprawnieniami państwowymi.